کد مطلب:326153
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:262
شوقی افندی
شوقی افندی پسر میرزا هادی افنان و نوه ی دختری عباس افندی است. او در ایام حیات جدش در دانشگاه آمریكایی بیروت و آكسفورد لندن به مطالعه و تحصیل پرداخت. پس از مرگ عبدالبهاء، شوقی به یاری مادرش به ریاست رسید؛ اما گروهی او را نپذیرفتند و جدایی دیگری در بهائیت پدید آمد: برخی از مبلغین و بزرگان بهائیت همچون عبدالحسین آیتی (آواره) و فضل الله صبحی (كاتب عبدالبهاء) و میرزا حسن نیكو و عده ای دیگر، از بهائیت دست كشیدند و به دامان پاك اسلام برگشتند و چون شوقی آنان را به باد بدگویی گرفت، با نوشتن كتاب هایی چون: «كشف الحیل» و «خاطرات صبحی» و «فلسفه نیكو»، سوابق زشت و زننده ی شوقی را افشا كردند.
شوقی در ایام ریاست خود، به تقلید از اروپائیان، به بهائیت صورت تشكیلات حزبی داد و محافل منتخب ملی و محلی به وجود آورد و حتی در برخی كشورها آن ها
را به عنوان محافل مذهبی یا شركت های تجارتی! به ثبت رسانید [1] به سبب همین تشكیلات اداری - حزبی است كه بهائیت تا كنون، ماندگار شده است.
شوقی در زمان ریاستش بنایی بی سابقه در بهائیت نهاد: او مقرر كرد كه هر كس مخالف میل ولی امر، كاری انجام دهد، ابتدا از تشكیلات اخراج (طرد اداری) و سپس از جامعه بهائی بیرون می شود (طرد روحانی) این در حالی بود كه عبدالبهاء پیش از او مدعی بود:
... چرا بگوییم این موسوی است و او عیسوی است؛ این محمدی است او بودایی است؛ این ها دخلی به ما ندارد. خداوند همه را خلق كرده و تكلیف ما است كه به كل مهربان باشیم، اما مسائل عقاید راجع به خدا است و او در روز قیامت مكافات و مجازات دهد، خداوند ما را محتسب آن ها قرار نداده است [2] .
در زمان حیات وی بود كه حكومت صهیونیستی اسرائیل روی كار آمد و به سبب تلاش بهائیت در ایجاد چنین دولت بیگانه ای در قلب جامعه اسلامی،
این آیین در آنجا رسمیت یافت و املاك و اموالشان تحت حمایت واقع و از مالیات معاف گردید [3] .
شوقی در سال 1336 هجری شمسی در لندن از دنیا رفت و همان جا مدفون شد.
نكته مهم این كه برخلاف پیشگویی عباس افندی، شوقی عقیم بود و فرزندی نداشت و حتی جانشین هم معین نكرد و در نتیجه، بعد از مرگش كشمكش زیادی میان بهائیان به وجود آمد.
[1] قرن بديع جلد چهارم ص 41 و 42.
[2] خطابات، ج 2، ص 284.
[3] توقيعات مباركه جلد سوم ص 165.